Kwartaalblad 2015 / 4   blz. 176 - 184

Cornelis Wiggerts, een rebelse pre-Arminiaan in Hoorn

Het einde van de 16de eeuw wordt o.a. gekenmerkt door een hoog oplopende ruzie tussen de officiële, gereformeerde kerk en een onderstroom die anders denkt over de grote theologische kwesties in die tijd. Grote voormannen waren de hoogleraren Gomarus (gereformeerd) en Arminius (onderstroom), hun aanhangers werden respectievelijk contraremonstranten en remonstranten genoemd. In de nog jonge gereformeerde kerk golden uiteraard strikte regels waar niet iedereen goed mee om kon gaan of wilde gaan. Tot die laatste groep behoorde Cornelis Wiggerts, een zogeheten remonstrant dus, die vanaf 1590 als dominee in Hoorn werkzaam was. Hoe klachten over ‘zuiverheid in de leer’ uitliepen op een conflict, hoe de gemeente Hoorn zich uiteindelijk verzette tegen de opvattingen van de Nationale Synode en hoe Wiggerts het veld moest ruimen, doet Egbert Otens uitgebreid uit de doeken. Het slot van zijn verhaal laat zien dat deze affaire al vooruitwijst naar het scheuren van de gereformeerde kerk in de 17de eeuw en naar de strijd over de vraag, wie de baas is in de kerk, de synode of de overheid.

  Terug naar vorige pagina