Aloysius MULO/ULO/MAVO (7)

Inwijding en ingebruikneming van de nieuwe school (1937)

Deken Van der Wiel

Op 14 oktober 1936 wordt het nieuwe gebouw aan Onder de Boompjes officieel in gebruik genomen. Dit gebeurt in aanwezigheid van burgemeester Leemhorst, gemeente­secretaris Room en wethouder Van Bockxmeer. Van kerkelijke zijde zijn behalve deken Van der Wiel ook de Hoornse kapelaans Bakker en Regeer aanwezig. Het Westfriesch Dagblad, Onze Courant doet uitgebreid verslag van deze gebeurtenis.

Deken J.C.W. van der Wiel (foto WFA)

Na de inwijding door deken Van der Wiel, tevens voorzitter van het schoolbestuur, wordt een kruisbeeld opgehangen en zingen de leerlingen onder leiding van schoolhoofd Buiting het Veni Creator. In zijn toespraak wijst de deken op de belangrijke taak van het onderwijs en de school: ‘Het gaat erom jullie voor een taak in de maatschappij geschikt te maken en bovenal voor het dienen van God. Vandaar dat opvoeden een godsdienst is en dit hele onderwijsinstituut aan God moet worden toegewijd. Deze school moet jullie tot een volledig mens maken voor Kerk en Maatschappij. Jullie persoonlijke bestemming zult ge uiteindelijk zelf moeten vinden doch zelfs ook hieraan geeft de school richting.’

Deken Van der Wiel leest vervolgens een brief voor van bisschop Huibers van Haarlem. De bisschop, die ook enige tijd voorzitter van het schoolbestuur is geweest, spreekt in zijn brief zijn vreugde uit over het tot stand gekomen werk en roemt de inspanningen van het bestuur en het hoofd van de school en verleent zijn bisschoppelijke zegen.

Reclame voor de architect

Namens de leerlingen spreekt de dochter van burgemeester Kaat van Wervershoof. Zij roemt de keuken waar de buitenleerlingen veel profijt van zullen hebben en biedt de school een fraai Aloysiusbeeld aan, dat al een plaats heeft gekregen tegen de achtergevel.

De secretaris van het schoolbestuur, de heer E.J.M. Stumpel, gaat in zijn toespraak in op de langdurige onderhandelingen met de gemeente. Deze hebben er toe geleid dat de school slechts ruim de helft heeft gekost van de oorspronkelijke begroting van 93.000 gulden. Stumpel prijst architect Verberne, die ondanks het beperkte budget een fraaie en uitstekende school heeft gerealiseerd. De secretaris noemt het ‘een blijvende reclame voor de architect’. Tenslotte bedankt hij de aannemer en de onderaannemers voor hun werk. De volgende namen passeren de revue: Kroonenburg (aannemer), C. Verberne (opzichter), de gebroeders Verlaat (schilders), Deckers (loodgieter), Snijders (smid), De Haan (elektricien) en Koning (stukadoor).

Nadat ook de burgemeester en schoolhoofd Buiting het woord hebben gevoerd en het Credo is gezongen, is het tijd voor een rondleiding door het nieuwe gebouw.

Geestelijkheid, bestuur, leraren en leerlingen bij de ingebruikneming van het nieuwe schoolgebouw (foto collectie Koos van Bockxmeer)

Harmonie

De verslaggever van het Westfriesch Dagblad is vol lof. De lokalen zijn ‘ruim en vol licht, de wanden prettig van kleur en alles tezamen in goede harmonie. Het schoolgaan moet hier wel zeer aangenaam zijn.’ De school telt acht lokalen. In het natuurkundelokaal op de eerste verdieping kunnen films worden vertoond. Alle lokalen hebben een elektrische klok. ‘Alles is dus up to date,’ stelt de verslaggever vast. Hij sluit af met: ‘Onze Mulo is een parel aan de kroon van Rooms West-Friesland en op deze heugelijke dag spreken wij de wens uit dat zij in de toekomst met vernieuwde glorie daaraan zal mogen schitteren.’

Opmerkelijk is dat, hoewel de naam van de school sinds 1920 officieel ‘RK School voor ULO’ is, de ‘oude’ naam in kapitale, smeedijzeren letters op de gevel prijkt: R.K. MULO SCHOOL St.-ALOYSIUS

Invloed van de Amsterdamse School (foto WFA)

Late Amsterdamse School

De creatie van Johannes Verberne is een fraai voorbeeld van de late Amsterdamse School. Deze bouwstijl borduurt voort op de Amsterdamse School uit de periode 1910-1930. De toepassing van glas-in-lood ramen, tegellambriseringen en gedecoreerde tegelvloeren zijn kenmerkend voor de Amsterdamse School. Het exterieur van de school is echter veel soberder dan dat van de gebouwen die ontworpen werden door architecten als Michel de Klerk en Piet Kramer. De enige kenmerkende versiering is een ornament van bakstenen boven de hoofdingang en de geprofileerde zijmuren in het portiek.

De naamgever van de school wordt geëerd met een glas-in-lood paneel. Afgebeeld is een portret Aloysius Gonzaga, die zich over een zieke buigt. Het gebrandschilderde raam is aangebracht in het trappenhuis. In de gangen zijn bij de acht lokalen nisjes gemaakt, waarin een heiligenbeeld is geplaatst.

Gebrandschilderd raam ter ere van Sint-Aloysius (foto WFA)

Conciërge Boon

Bij de opening van het nieuwe schoolgebouw worden de voormalige conciërge Jacob Boon en zijn vrouw nog even in het zonnetje gezet. Een jaar eerder is aan beiden op de meest eervolle wijze ontslag verleend vanwege hun hoge leeftijd. Bij wijze van pensioen mogen zij tot hun dood kosteloos blijven wonen in de woning Achter de Vest 26a (later nr. 48), naast de toegangspoort naar het schoolterrein. Hun woning grenst aan de speelplaats. Secretaris Stumpel merkt op dat ‘het speelrumoer hen iedere dag als muziek in de oren zal klinken’.

Rechts Achter de Vest nr. 48; daarnaast het poortje dat toegang gaf tot het schoolplein (foto Sietse Postma, 2018)