Johannes Post MAVO (5)
Als in 1968 de Mammoetwet van kracht wordt, verandert
de naam van de school in 'Johannes Postschool voor Christelijk MAVO'. Dat is
niet de enige verandering. De overgang van ulo naar mavo heeft grote gevolgen
voor de inhoud en organisatie van het onderwijs.
Het aantal examenvakken gaat van minimaal acht naar
minimaal zes. Nederlands en Engels zijn verplicht, de andere vakken kiest de
leerling zelf. Het onderscheid tussen ulo-A, met onder meer boekhouden en
handelsrekenen en -B, met exacte vakken, vervalt. Op de mavo kan bij elk vak op
twee niveaus examen worden gedaan: C of D. Een diploma met zes vakken op het
moeilijkere D-niveau biedt de meeste mogelijkheden bij de keuze van een
vervolgopleiding.
Het mulo-examen bestond uit een schriftelijk en een
mondeling examen, georganiseerd door de verenigingen voor mulo en gecontroleerd
door rijksgecommitteerden. Met de komst van de mavo doet het schoolonderzoek
zijn intrede, waardoor het examen uitgesmeerd wordt over een aantal mondelinge
en schriftelijke toetsen. Daarnaast is er een landelijk schriftelijk examen.
Anno 2017 is het gebouw aan de Johannes Poststraat/Tweeboomlaan het onderkomen van de RK Basisschool Bernardus van
Bockxmeer
Naast de Johannes Post MAVO kent Hoorn nog twee protestants-christelijke scholen. In de Eikstraat is kleuterschool De Boskabouter van de Vereniging voor Evangelisatie gevestigd en in de Abbingstraat de Christelijke School voor Gewoon Lager Onderwijs, later de C.A. Potterschool. De lagere school valt onder het bestuur van de Vereniging voor Christelijk-Nationaal Onderwijs. Als in 1955 de Wet op het kleuteronderwijs van kracht wordt, draagt de Vereniging voor Evangelisatie haar school over aan het bestuur van de lagere school.
De christelijke lagere school aan de Abbingstraat,
later de C.A. Potterschool (foto WFA)
Eind jaren zestig wordt er gesproken over een fusie
van het bestuur van de kleuterschool en de lagere school en dat van de mavo. In
diezelfde tijd ijvert de Vereniging voor Christelijk-Nationaal Onderwijs echter
voor de vestiging in de Grote Waal van een lagere school waar
protestants-christelijke en katholieke kinderen gezamenlijk les zullen krijgen.
Het bestuur van de Johannes Post MAVO is mordicus tegen dit plan.
Men vreest dat de beoogde school een katholieke school
zal zijn waar ook protestants-christelijke leerlingen worden aangenomen. In het
verslag van de bestuursvergadering van 25 maart 1969 staat: 'Het bestuur van de
Johannes Postschool voor Chr. MAVO verklaart zich unaniem tegen de stichting van
een door het bestuur van de christelijke lagere school bedoelde
onderwijsinstelling.'
De vestiging van de samenwerkingsschool in de Grote
Waal gaat door. Het mavo-bestuur wil dan alleen nog fuseren als de oecumenische
school in de Grote Waal erbuiten blijft. Uiteindelijk zet het bestuur van de
mavo begin 1970 definitief een streep door het fusieplan.
Personeel anno 1971 met geheel links directeur A. de
Jong (foto WFA)
Personeel anno 1994; geheel rechts staat directeur H.
van Veen (foto WFA)
In 1982 bestaat de school 25 jaar. Dat wordt
uitgebreid gevierd in de week van 30 augustus tot en met vrijdag 3 september met
een puzzeltocht, sportdagen, een discoavond en een fancy fair. De opbrengt gaat
naar een school voor dubbelgehandicapte kinderen in Indonesië. (Ds. Slomp was
1948 tot 1950 veldprediker en ziekenhuispredikant in Nederlands-Indië.)
Vrijdagmiddag leidt ds. Slomp een herdenkingsdienst in
de Huesmolen. Bij die gelegenheid gaat hij in op het verschil tussen de openbare
en de christelijke school. 'Een christelijke school moet niet haar kracht zoeken
in het zich afzetten tegen de openbare school. [...] Onze pretentie is niet dat de
christelijke school beter is dan de openbare, dat er beter Engels en natuurkunde
zal worden gegeven. Wat we hopen is dat de christelijke scholen anders zijn. Dat
andere zit hierin dat bij de bestudering van de wereld, van de natuur, van de
maatschappij, van de relaties met onze medemensen en met onszelf - wie ben ik
zelf - ook in de Bijbel naar antwoorden wordt gezocht.'
De feestweek wordt afgesloten met de revue 'Rompslomp
in Zilver', waarin teruggekeken wordt op 25 jaar christelijk voortgezet
onderwijs is Hoorn. In de volgende vier strofen worden de moeizame begin jaren
fraai samengevat:
Maar zie na de grote oorlog, daar kwam Frits de Zwerver aan,
Met een grote groep getrouwen gaan z'er duchtig tegenaan.
Na veel wikken en veel wegen komen plannen van de grond.
Met veel zweten en veel zwoegen komt de zaak nu
eind'lijk van de grond. (bis)
Christ'lijk U.L.O. kon van start gaan in een zeer doorluchtig huis.
Raam en deuren waren spaarzaam, ook het dak was heel niet pluis.
Stormwind, stuifzand, sneeuw en regen hadden overal vrij spel.
Maar dat mocht de pret niet drukken: werken deed men goed en wel. (bis)
Ja behelpen was het zeker in het oud barakkenkamp.
En vooral bij strenge winter was 't gewoon een kleine ramp.
Dagen was de zaak bevroren, wanden weken zelfs uiteen,
Vele malen moest men zeggen: "Meisjes, jongens gaat maar heen!" (bis)
Later gingen we verhuizen naar een veld in Hoorn-Noord.
Daar verrees ook met veel moeite een geheel nieuw U.L.O.-oord.
't Leek naar wat men eerst gewend was heel gewoon een paradijs
Zelfs het hele schoolgebeuren werd gezet op and're wijs. (bis)