Meer dan een eeuw actief voor Hoorns erfgoed

Johannes Post MAVO (5)

De Johannes Post MAVO

Mammoetwet

Als in 1968 de Mammoetwet van kracht wordt, verandert de naam van de school in 'Johannes Postschool voor Christelijk MAVO'. Dat is niet de enige verandering. De overgang van ulo naar mavo heeft grote gevolgen voor de inhoud en organisatie van het onderwijs.
Het aantal examenvakken gaat van minimaal acht naar minimaal zes. Nederlands en Engels zijn verplicht, de andere vakken kiest de leerling zelf. Het onderscheid tussen ulo-A, met onder meer boekhouden en handelsrekenen en -B, met exacte vakken, vervalt. Op de mavo kan bij elk vak op twee niveaus examen worden gedaan: C of D. Een diploma met zes vakken op het moeilijkere D-niveau biedt de meeste mogelijkheden bij de keuze van een vervolgopleiding.
Het mulo-examen bestond uit een schriftelijk en een mondeling examen, georganiseerd door de verenigingen voor mulo en gecontroleerd door rijksgecommitteerden. Met de komst van de mavo doet het schoolonderzoek zijn intrede, waardoor het examen uitgesmeerd wordt over een aantal mondelinge en schriftelijke toetsen. Daarnaast is er een landelijk schriftelijk examen.

Johannes Poststraat 2017
Anno 2017 is het gebouw aan de Johannes Poststraat/Tweeboomlaan het onderkomen van de RK Basisschool Bernardus van Bockxmeer

Samenwerking binnen het christelijk onderwijs

Naast de Johannes Post MAVO kent Hoorn nog twee protestants-christelijke scholen. In de Eikstraat is kleuterschool De Boskabouter van de Vereniging voor Evangelisatie gevestigd en in de Abbingstraat de Christelijke School voor Gewoon Lager Onderwijs, later de C.A. Potterschool. De lagere school valt onder het bestuur van de Vereniging voor Christelijk-Nationaal Onderwijs. Als in 1955 de Wet op het kleuteronderwijs van kracht wordt, draagt de Vereniging voor Evangelisatie haar school over aan het bestuur van de lagere school.

Lage school Abbingstraat
De christelijke lagere school aan de Abbingstraat, later de C.A. Potterschool (foto WFA)

Eind jaren zestig wordt er gesproken over een fusie van het bestuur van de kleuterschool en de lagere school en dat van de mavo. In diezelfde tijd ijvert de Vereniging voor Christelijk-Nationaal Onderwijs echter voor de vestiging in de Grote Waal van een lagere school waar protestants-christelijke en katholieke kinderen gezamenlijk les zullen krijgen. Het bestuur van de Johannes Post MAVO is mordicus tegen dit plan.
Men vreest dat de beoogde school een katholieke school zal zijn waar ook protestants-christelijke leerlingen worden aangenomen. In het verslag van de bestuursvergadering van 25 maart 1969 staat: 'Het bestuur van de Johannes Postschool voor Chr. MAVO verklaart zich unaniem tegen de stichting van een door het bestuur van de christelijke lagere school bedoelde onderwijsinstelling.'
De vestiging van de samenwerkingsschool in de Grote Waal gaat door. Het mavo-bestuur wil dan alleen nog fuseren als de oecumenische school in de Grote Waal erbuiten blijft. Uiteindelijk zet het bestuur van de mavo begin 1970 definitief een streep door het fusieplan.

Personeel 1971
Personeel anno 1971 met geheel links directeur A. de Jong (foto WFA)

Personeel 1994
Personeel anno 1994; geheel rechts staat directeur H. van Veen (foto WFA)

25 jaar christelijk vervolgonderwijs

In 1982 bestaat de school 25 jaar. Dat wordt uitgebreid gevierd in de week van 30 augustus tot en met vrijdag 3 september met een puzzeltocht, sportdagen, een discoavond en een fancy fair. De opbrengt gaat naar een school voor dubbelgehandicapte kinderen in Indonesië. (Ds. Slomp was 1948 tot 1950 veldprediker en ziekenhuispredikant in Nederlands-Indië.)
Vrijdagmiddag leidt ds. Slomp een herdenkingsdienst in de Huesmolen. Bij die gelegenheid gaat hij in op het verschil tussen de openbare en de christelijke school. 'Een christelijke school moet niet haar kracht zoeken in het zich afzetten tegen de openbare school. [...] Onze pretentie is niet dat de christelijke school beter is dan de openbare, dat er beter Engels en natuurkunde zal worden gegeven. Wat we hopen is dat de christelijke scholen anders zijn. Dat andere zit hierin dat bij de bestudering van de wereld, van de natuur, van de maatschappij, van de relaties met onze medemensen en met onszelf - wie ben ik zelf - ook in de Bijbel naar antwoorden wordt gezocht.'
De feestweek wordt afgesloten met de revue 'Rompslomp in Zilver', waarin teruggekeken wordt op 25 jaar christelijk voortgezet onderwijs is Hoorn. In de volgende vier strofen worden de moeizame begin jaren fraai samengevat:

Maar zie na de grote oorlog, daar kwam Frits de Zwerver aan,
Met een grote groep getrouwen gaan z'er duchtig tegenaan.
Na veel wikken en veel wegen komen plannen van de grond.
Met veel zweten en veel zwoegen komt de zaak nu eind'lijk van de grond. (bis)

Christ'lijk U.L.O. kon van start gaan in een zeer doorluchtig huis.
Raam en deuren waren spaarzaam, ook het dak was heel niet pluis.
Stormwind, stuifzand, sneeuw en regen hadden overal vrij spel.
Maar dat mocht de pret niet drukken: werken deed men goed en wel. (bis)

Ja behelpen was het zeker in het oud barakkenkamp.
En vooral bij strenge winter was 't gewoon een kleine ramp.
Dagen was de zaak bevroren, wanden weken zelfs uiteen,
Vele malen moest men zeggen: "Meisjes, jongens gaat maar heen!" (bis)

Later gingen we verhuizen naar een veld in Hoorn-Noord.
Daar verrees ook met veel moeite een geheel nieuw U.L.O.-oord.
't Leek naar wat men eerst gewend was heel gewoon een paradijs
Zelfs het hele schoolgebeuren werd gezet op and're wijs. (bis)